German |
has gloss | deu: Der Begriff (lat., „immerwährende Philosophie“) oder bezeichnet die Vorstellung, derzufolge sich bestimmte philosophische Einsichten über Zeiten und Kulturen hinweg erhalten (perennieren). Dazu sollen Aussagen (etwa in Form von Prinzipien) zählen, die ewige, unveränderliche und universal gültige Wahrheiten über die Wirklichkeit, speziell den Menschen, die Natur und den Geist ausdrücken. Vertreter der Philosophia perennis halten solche Aussagen prinzipiell für möglich und versuchen teilweise selbst, diese zeitgemäß zu formulieren. Unterschiede zwischen verschiedenen Richtungen gibt es in der Ansicht, auf welchem Weg man diese Wahrheiten erhalten kann. In der modernen Philosophiegeschichtsschreibung wird der Terminus meist nur noch bei einigen Neuthomisten und christlichen Philosophen verwendet, ist sonst aber größtenteils in die Kritik geraten. |
lexicalization | deu: Philosophia perennis |
Persian |
has gloss | fas: خِرَدِ جاویدان یا حِکمَتِ خالِده اصطلاحی در عرفان و فلسفه است که نخستین بار در غرب، آن را اگوستینوس استویکوس در سال ۱۵۴۰ به کار برد و آن را لایبنیتس در نامهای که در سال ۱۷۱۵ نوشت بر سر زبانها انداخت. |
lexicalization | fas: خرد جاویدان |
Finnish |
has gloss | fin: Philosophia perennis (lat., ”pysyvä/ikuinen filosofia”; myös philosophia perennis et universalis) eli perenniaalinen filosofia on ajatus siitä, että tietyt filosofiset ajatukset toistuvat historiassa aikakaudesta ja kulttuurista riippumatta. Ajatuksen mukaan on olemassa tiettyjä universaaleja ja ikuisia totuuksia, jotka koskevat esimerkiksi todellisuuden luonnetta, ihmisluontoa tai tietoisuutta. |
lexicalization | fin: philosophia perennis |
Japanese |
has gloss | jpn: 永遠の哲学(えいえんのてつがく)とはあらゆる民族と文化に共通の真理であるとされる思想。 |
lexicalization | jpn: 永遠の哲学 |
Latin |
lexicalization | lat: Philosophia perennis |
Latvian |
has gloss | lav: Mūžīgā filosofija (, ) ir metafiziska uzskatu sistēma, kas runā par cilvēci visos laikos un vietās vienojošu domas kopību un zināšanām par "dievišķo Realitāti". Jēdzienu "mūžīgā filosofija" pirmoreiz izmantoja itāļu teologs Agostino Steuko savā grāmatā "" 16.gs. vidū. |
lexicalization | lav: Mūžīgā filosofija |
Polish |
has gloss | pol: Filozofia wieczysta - ( tłumaczenie łac. philosophia perennis) - termin użyty po raz pierwszy prawdopodobnie przez Agostino Steuco w książce De perenni philosophia libri X (Lugdunum, 1540), w której chrześcijańska filozofia scholastyczna została uznana za "szczyt mądrości, do którego w mniejszym lub większym stopniu zmierzają wszystkie inne nurty filozoficzne". To pojęcie dominuje dzisiaj we wszystkich specyficznych rozumieniach tego terminu (odnoszących go do różnych tradycji filozoficznych i mistycznych). |
lexicalization | pol: Filozofia wieczysta |
Portuguese |
has gloss | por: A Filosofia Perene é um termo geralmente usado como sinônimo de Sanatana Dharma (sânscrito para “Verdade perene ou eterna”). |
lexicalization | por: Filosofia Perene |
Castilian |
has gloss | spa: La noción de filosofía perenne (en latín, philosophia perennis) sugiere la existencia de un conjunto universal de verdades y valores comunes a todos los pueblos y culturas. El término fue usado en primer lugar en el siglo XVI por Agostino Steuco en su libro titulado: De perenni philosophia libri X (1540), en el que la filosofía escolástica es vista como el pináculo de la sabiduría cristiana a la cual todas las demás corrientes filosóficas apuntan de una manera u otra. La idea fue posteriormente, y de forma magnífica, asumida por el filósofo y matemático alemán Gottfried Leibniz, quien la usó para designar la filosofía común y eterna que subyace tras todas las religiones y, en particular, tras las corrientes místicas dentro de ellas. Este término fue popularizado de forma más reciente por Aldous Huxley en su libro de 1945: La Filosofía Perenne. La expresión "filosofía perenne" también se ha usado como una traslación del concepto hindú de Sanatana Dharma, la "verdad o norma eterna e inmutable". |
lexicalization | spa: Filosofia perenne |
lexicalization | spa: Filosofía Perenne |
Swedish |
has gloss | swe: Philosophia perennis ("den tidlösa filosofin") är det latinska namnet på en religionsfilosofisk strömning som hävdar att alla stora religiösa traditioner är olika vägar till det Högsta Väsendet. Med anledning av sin esoteriska natur har den metafysiska kunskapen om philosophia perennis alltid funnits inom de stora religionerna som i ett frötillstånd. Det rör sig alltså inte om en viss religiös eller filosofisk skola, utan om ett visst sätt att uppfatta mänsklighetens vishetstraditioner. |
lexicalization | swe: philosophia perennis |
Turkish |
has gloss | tur: Perennial Felsefe ya da Perennializm, (Daimicilik) evrensel hakikat ilkelerinin tüm insanlar ve kültürlerde ortak olarak mevcut olduğuna dair felsefi düşünüş. 16. yüzyıl teologu Augustine Steuch tarafından De perenni philosophia libri X (1540) kitabında "theosophia perennis" şeklinde kullanılmış ve "düşüş"ten sonra unutulmuş ve tarihte parçalı olarak ortaya çıkan vahyedilmiş mutlak hakikate işaret etmekte kullanılmışsa da Latince "philosophia perennis" terimine popüler kullanımını 17.yüzyıl filozofu Leibniz kazandırmıştır. Yirminci yüzyılda ise terimin literatürdeki kullanımı 1945 yılında "The Perennial Philosophy" adındaki kitabıyla Aldous Huxley'a borçludur. |
lexicalization | tur: Perennial Felsefe |